آیا کودک ۳ ساله من مبتلا به اوتیسم است؟
مجله اینترنتی دلخوشی: اوتیسم چیست؟ اختلال اوتیسم (ASD) به گروهی از ناتوانیهای رشدی اطلاق میشود که توانایی فرد در برقراری معاشرت و ارتباط با دیگران را مختل میکند. طبق گزارش مراکز کنترل بیماری و مرکز پیشگیری مطمئن، ASD از هر ۵۹ کودک آمریکایی ۱ نفر را تحت تأثیر قرار داده است.
این اختلالات عصبی (مغز) بعضی اوقات قبل از یک سالگی قابل تشخیص هستند، اما اغلب تا سنهای بالاتر تشخیص داده نمیشوند. بیشتر کودکان مبتلا به اوتیسم بعد از سه سالگی تشخیص داده می شوند. تشخیص به هنگام مؤثرترین درمان است، بنابراین هرگونه علائم اوتیسم در کودکان سه ساله باید توسط یک متخصص ارزیابی و بررسی شود. علائم ASD در افراد مختلف متفاوت است.
کودکان مبتلا به ASD به طور معمولی متفاوت تر از سایر کودکان با دیگران تعامل و ارتباط برقرار میکنند. نحوه یادگیری و فکر کردن آنها نیز با دیگران متفاوت است. برخی از آنها به شدت مورد چالش قرار میگیرند و نیاز به کمکهای چشمگیری در زندگی روزمره دارند، در حالیکه برخی دیگر دارای عملکرد بالایی هستند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما با مراقبت از کودکان اوتیسمی، علائم اوتیسم میتواند بهبود پیدا کنند.
علائم اوتیسم در یک کودک ۳ ساله
در برخی از کودکان علائم اوتیسم در چند ماه اول زندگی قابل مشاهده است. کودکان دیگر تا دو سالگی علائمی را نشان نمیدهند. شناسایی علائم خفیف اوتیسم میتواند دشوار باشد.
ممکن است برخی از علائم ذیل اوتیسم را، در کودکان سه ساله مشاهده کنید.
مهارتهای اجتماعی کودکان اوتیسمی
- به اسم خود پاسخ نمیدهد (وقتی آنها را با نامشان صدا میزنید پاسخ نمیدهند)
- از تماس چشمی جلوگیری میکنند.
- ترجیح میدهند به تنهایی بازی کنند تا با دیگران بازی کنند.
- حتی با راهنمایی با دیگران شریک نمیشوند.
- متوجه نوبت نمیشوند.
- علاقهای به تعامل یا معاشرت با دیگران ندارند
- دوستی ندارند یا از تماس فیزیکی با دیگران جلوگیری میکنند
- علاقه ای ندارند یا نمی دانند چگونه دوست پیدا کنند.
- با صورت خود حرکتی نشان نمیدهند یا عبارات مناسبی را بیان نمیکنند
- به راحتی آرامش و آسایش ندارند.
- در بیان یا صحبت کردن در مورد احساسات مشکل دارند
- در درک احساسات دیگران مشکل دارند
مهارتهای زبان و ارتباطات کودکان اوتیسمی
- در مهارتهای گفتاری و زبانی نسبت به همسالان خود عقبتر هستند
- کلمات یا عبارات را بارها و بارها تکرار میکنند
- جواب مناسب نمیدهند
- آنچه را که دیگران میگویند تکرار میکنند
- به اشخاص یا اشیاء اشاره نمیکنند یا به اشارهگر پاسخ نمیدهند
- ضمیرها را معکوس میکنند (میگوید “شما” به جای “من”)
- به ندرت یا اصلا از حرکات زبان و بدن استفاده نمیکنند.
- بازیهای تظاهری انجام نمیدهند
- شوخی، طعنه یا کنایه را نمی فهمند
رفتارهای نامنظم کودکان اوتیسمی
- حرکات تکراری را انجام میدهند
- اسباب بازیها یا اشیاء دیگر را به روشی سازمان یافته به خط میکنند
- ناراحت میشوند، از تغییرات کوچک در کارهای روزمره ناامید میشوند
- هر بار با اسباب بازیها با یک روش بازی میکنند
- عادتهای عجیبی دارند و وقتی اجازه انجام آنها را نمی دهید ناراحت می شوند
- قسمتهای خاصی از اشیاء را دوست دارند (اغلب چرخها یا قطعات چرخشی)
- علاقههای وسوسه انگیزی دارند
- بیش فعالی یا سطح توجه کوتاهی دارند
سایر علائم بالقوه اوتیسم
- تحریک پذیری
- پرخاشگری
- صدمه زدن به خود (خراشیدن، مشت زدن)
- تنفرهای مداوم و شدید
- واکنش نامنظمی به صداها، بوها، مزه ها، ظاهر و یا احساس دارند
- عادتهای نامنظم غذایی و خواب
- عدم ترس و یا ترس بیشتر از حد انتظار
نکته: بروز هر یک از این علائم ممکن است طبیعی باشد، اما داشتن چندین مورد از آنها، به خصوص تاخیر درصحبت کردن کودک و زبان باز کردن، باید باعث نگرانی درمورد ابتلا کودک به اوتیسم شود.
علائم اوتیسم در پسران در مقابل دختران
علائم اوتیسم معمولاً برای پسران و دختران یکسان است. با این حال، اوتیسم در پسران بسیار بیشتر از اوتیسم در دختران تشخیص داده میشود.
به عنوان مثال، علاقه بیش از حد به قطارها، چرخهای کامیونها یا چیزهای بی اهمیت دایناسورها غالباً بسیار مورد توجه قرار میگیرد. دختری که با قطار، کامیون یا دایناسورها بازی نمی کند ممکن است رفتارهای کمتری در تشخیص علائم اوتیسم از خود نشان دهد و در سایر امور مانند مرتب کردن لباس عروسک به یک روش خاص این علائم میتواند آشکار شود.
همچنین مهارت های اجتماعی ممکن است در دختران ذاتیتر باشد، که می تواند باعث شود اختلالات کمتر مورد توجه قرار گیرد.
تفاوت بین علائم اوتیسم خفیف و شدید
اختلالات اوتیسم در طیف خفیف تا شدید قرار میگیرد. برخی از کودکان مبتلا به ASD مهارتهای یادگیری پیشرفته و حل مسئله دارند، در حالی که برخی کودکان اوتیسمی در زندگی روزمره خود به کمک دیگران نیاز دارند. مطابق معیارهای تشخیص انجمن روانپزشکی آمریکا، سه سطح اوتیسم وجود دارد که با توجه به میزان نیاز فرد به حمایت دیگران تعریف میشود.
سطح ۱ اوتیسم
- علاقه کمی به تعاملات اجتماعی یا فعالیتهای اجتماعی نشان میدهد
- در شروع تعاملات اجتماعی مشکل دارد
- در حفظ مکالمه مشکل دارد
- با ارتباط مناسب (میزان صدا یا لحن گفتار، خواندن زبان بدن، نشانههای اجتماعی) مشکل دارد
- در سازگاری با تغییرات روزمره مشکل دارد
- در پیدا کردن دوست مشکل دارد
- قادر به زندگی مستقل با حداقل حمایت است
سطح ۲ اوتیسم
- با تغییر روال محیطی اطراف خود مشکل دارد و به سختی کنار میآید
- ارتباط کلامی و غیر کلامی بی معنی دارد
- دارای مشکلات جدی و آشکاری در رفتار است
- رفتارهای تکراری دارد
- توانایی برقراری ارتباط یا تعامل با دیگران را ندارند
- نیاز به حمایت روزانه دارد
سطح ۳ اوتیسم
- نقص کلامی و غیر کلامی یا قابل توجهی دارد
- توانایی برقراری ارتباط محدودی دارد
- تمایل بسیار محدود به مشارکت اجتماعی یا مشارکت در تعاملات اجتماعی دارد
- مشکل جدی در کنار آمدن با تغییر غیر منتظره در روال زندگی یا محیط زیست دارد
- دچار پریشانی بزرگ یا عدم تمرکز یا توجه است
- رفتارهای تکراری، علائم ثابت یا وسواس دارد که باعث اختلال قابل توجه میشود
- به حمایت روزانه زیادی نیاز دارد
تشخیص اوتیسم
هیچ آزمایش خون و تصویربرداری وجود ندارد که بتوان برای تشخیص ASD استفاده کرد. درعوض، پزشکان با مشاهده رفتار و نظارت بر رشد آنها، کودکان مبتلا به اوتیسم را تشخیص می دهند. در طی تشخیص، پزشک از شما سؤالهایی درمورد رفتار فرزندتان میپرسد تا ببیند آیا آنها نقاط عطف استاندارد رشد را دارند یا خیر. صحبت و بازی با کودکان نو پا به پزشکان کمک میکند علائم بیماری اوتیسم را در یک کودک سه ساله تشخیص دهند.
اگر کودک ۳ ساله شما علائم بیماری اوتیسم را نشان دهد، پزشک ممکن است برای معاینه تخصصی و دقیقتر شما را به پزشک متخصص معرفی کند. معاینه ممکن است شامل تستهای پزشکی باشد و اکثرا غربالگری شنوایی و بینایی را شامل میشود. همچنین شامل مصاحبه با والدین خواهد بود.
تشخیص به موقع، بهترین درمان برای ASD است. درمان زود هنگام میتواند نتیجه اختلال فرزند شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. طبق قانون آموزش افراد دارای معلولیت (IDEA)، همه ایالتها موظف هستند آموزش كافی را به دانش آموزان مدارس ارائه دهند. بیشتر کشورها همچنین برنامههای تشخیص به موقع برای کودکان سه سال و کوچکتر دارند.
پرسشنامه اوتیسم
چک لیست اصلاح شده برای اوتیسم در کودکان نوپا (M-CHAT) ابزاری برای غربالگری است که والدین و پزشکان میتوانند از آن برای شناسایی کودکانی که در معرض اوتیسم هستند استفاده کنند. سازمانهایی مانند Autism Speaks این پرسشنامه را بصورت آنلاین ارائه می دهند.
کودکانی که نمرات بالایی در احتمال ابتلا به اوتیسم دارند، باید با پزشک متخصص کودک یا با یک متخصص ملاقات کنند.
مراحل بعدی
علائم اوتیسم معمولاً در سن سه سالگی آشکار میشود. مداخله زودهنگام منجر به بهبود نتایج میشود، بنابراین مهم است که کودک شما در اولین فرصت مورد معاینه قرار گیرد.
ممکن است بخواهید از پزشک متخصص اطفال خود شروع کنید یا با یک متخصص مشورت کنید. متخصصانی که میتوانند کودکان مبتلا به اوتیسم را تشخیص دهند عبارتند از:
- متخصصان رشد کودک
- متخصصان مغز و اعصاب کودک
- روانشناسان کودک
- روانپزشکان کودک
این متخصصان میتوانند شما را در تهیه یک برنامه درمانی برای فرزندتان راهنمایی کنند. میتوانید با مدارس محلی و منطقهی خود (حتی اگر فرزند شما در آنجا ثبت نام نکرده است) شروع کنید. از آنها در مورد خدمات پشتیبانی در منطقه، مانند برنامههای تشخیص زودهنگام، سؤال کنید.
ترجمه اختصاصی مجله اینترنتی دلخوشی
منبع: www.healthline.com